Geschiedenis
​
Voorwoord
​
De geschiedenis van het Ju Jitsu gaat zover terug in de tijd dat het moeilijk is om de werkelijkheid van de vele legendes te onderscheiden.
Hieronder volgen de 2 meest gangbare beschrijvingen.
​
Beschrijving 1: Ontstaan & Evolutie
​
​Deze beschrijving begint in de middeleeuwen tijdens de Kamakura periode (1185 - 1333). De samoerai had vele gevechtstechnieken die uitsluitend gericht waren op het gebruik van verschillende wapens. Omdat ze tijdens een gevecht hun wapens konden verliezen, bestudeerden ze het ongewapende gevecht. Zelfs soldaten kregen hierin onderricht.
​
Tijdens de Kamakura periode werd het wapenloze gevecht verfijnd maar nog steeds als een aanvulling beschouwd. Vermoedelijk werd dit aangeleerd in de Daito Ryu. Dit was een krijgsschool in de 12 de eeuw die als doelstelling had het onderwijzen van wapentrainingen.
​
In 1532 richtte prins Takenouchi Hisamori een andere school op en noemde het de Kogusoku. In de beginperiode werden hoofdzakelijk wapentrainingen gegeven aan de soldaten. In een later stadium werden de ongewapende gevechtstechnieken ook aangeleerd en men noemde het Ju Jitsu. Tegelijkertijd werden er verschillende gevechtsscholen opgericht. Elke school had een lichtjes verschillende stijl.
​
Tijdens de Tokugawa periode (1615 - 1868) waren honderden scholen ontstaan met elk hun eigen specifieke stijl. Wanneer de scholen met elkaar in contact kwamen, werden verschillende technieken uitgewisseld. Toch werden niet alle technieken doorgegeven. Zo kwam het dat er regelmatig spionnen van de ene school naar de andere scholen gestuurd werden. De zelfverdedigingstechnieken die daar uit voortvloeiden, kennen we nu als het Ju Jitsu.
​
Het Ju Jitsu kende vanaf het einde van de 17 de eeuw tot in het midden van de 19 de eeuw een grote bloei. Tijdens deze periode waren er meer dan 700 stijlen ontwikkeld. Maar deze relatief vredevolle periode gaf weinig gelegenheid om de technieken toe te passen in oorlogen. Onder het bewind van keizer Meiji (1868 - 1912) was het verboden om wapens te dragen. Ju Jitsu werd meer en meer sport- en demonstratiegericht.
​
In 1877 besliste Jigoro Kano, een grootmeester in Ju Jitsu, dat deze gevechtskunst een meer filosofisch karakter moest krijgen. Zo ontwikkelde hij het Judo en stichtte zijn eigen school, de Kodokan. Enkele jaren later volgde Ueshiba Morihei dezelfde denkwijze en richtte het Aikido op. Zoals je kunt vaststellen zijn het Judo en het Aikido rechtstreek ontstaan uit het Ju Jitsu.
​
Na het eind van het feodale stelsel werden de subsidies voor de scholen stopgezet en waren de meesters genoodzaakt om Ju Jitsu te leren aan de bevolking. Later vloog Ju Jitsu over naar het Westen. Het moderne Ju Jitsu is dan weer ontstaan uit het Judo met toevoegingen van technieken uit onder andere Karate, Aikido ...
​
Beschrijving 2: Legende
​
In 1690 zou Akiyama, een Japans dokter, een reis naar China gemaakt hebben om zijn kennis van de geneeskunde uit te breiden. Tijdens zijn vrije tijd zag hij een soort worstelen dat Hakudo genoemd werd. Dit wekte ten zeerste zijn belangstelling. Het grote probleem was echter om over Hakudo meer te weten te komen. De beoefenaars behoorden tot een kaste. Deze kaste had strenge regels en verbood om technieken aan buitenstaanders te onderwijzen. Toch slaagde Akiyama erin om zich in een kaste te laten opnemen en het Hakudo te leren.
​
Toen hij terug in Japan was, merkte hij dat het Hakudo niet op alle tegenstrevers toepasbaar was. Hij begreep dat sommige grepen aangepast moesten worden. Op een zekere winterdag liep hij in de tuin en zag de takken van een grote kerselaar breken onder de enorme sneeuwlast. Uit dat gegeven besefte hij dat, wanneer twee krachten op elkaar inwerken, de sterkste kracht wint. Toen hij naar de tengere takken van een wilg keek, zag hij totaal iets anders. De tengere takken bogen onder de zware sneeuwlast mee tot er alles afgleed waardoor de takken zich terug konden oprichtten. Op dat moment wist hij de oplossing voor zijn probleem: In een gevecht moest men meegeven om te overwinnen.
​
Nawoord
​
Het opheffen van de kracht en het controleren van de tegenstander gebeurt met zeer eenvoudige zelfverdedigingstechnieken die tegenwoordig verweven worden met de efficiëntste technieken van Judo, Karate, Kickboksen en Aikido. Concreet betekent dit dat we gebruik maken van trappen, boksen, slagen, worpen, wurgingen, bevrijdingen, gewrichtsklemmen en immobilisatiegrepen. In een ver gevorderd stadium leren we verdedigingstechnieken tegen aanvallen met wapens. De reden waarom Ju Jitsu zo doeltreffend is, ligt in de veelzijdigheid en de eenvoud van de oefeningen. De vele technieken dekken bijna alle denkbare situaties en omstandigheden. Dit maakt dat Ju Jitsu geschikt is voor jong en oud, groot en klein, man en vrouw, … kortom voor iedereen. Zelfbeheersing, zelfvertrouwen, loyaliteit, discipline, respect, sportiviteit, doorzettings-vermogen en karakter spelen een hele grote rol in het beoefenen van deze sport.
